HST (High Stress Training) w uprawie konopi
High Stress Training (HST) to technika, która zdobyła popularność wśród hodowców konopi, zarówno tych zajmujących się uprawami indoor, jak i outdoor. HST polega na wywoływaniu kontrolowanego stresu u roślin w celu zmuszenia ich do regeneracji, co prowadzi do bardziej rozłożystej struktury roślin, większej liczby kwiatostanów oraz poprawy jakości plonów. Technika ta jest szczególnie skuteczna w uprawach indoor, gdzie ograniczona przestrzeń wymusza hodowców do kontrolowania wzrostu roślin.
Celem HST jest maksymalizacja potencjału roślin konopi. W przeciwieństwie do technik Low Stress Training (LST), które opierają się na delikatnych manipulacjach, HST angażuje bardziej inwazyjne metody. Stosowanie technik takich jak topowanie, FIM oraz super cropping, pozwala hodowcom na znaczne zwiększenie plonów oraz kontrolowanie struktury rośliny.
Podstawowe techniki High Stress Training
Topowanie (Topping)
Topowanie to jedna z najbardziej powszechnych technik HST, która polega na usunięciu wierzchołka rośliny. Przycięcie głównej łodygi zmusza roślinę do przekierowania energii wzrostu na boczne gałęzie, co prowadzi do uzyskania bardziej krzaczastej struktury. Kiedy roślina rozwija większą liczbę pędów bocznych, ma więcej miejsc kwitnienia, co bezpośrednio przekłada się na zwiększenie liczby kwiatostanów.
Technika ta jest szczególnie skuteczna w fazie wegetatywnej, kiedy roślina rozwija się najszybciej. Aby uzyskać optymalne wyniki, topowanie najlepiej przeprowadzać, gdy roślina ma od 4 do 6 węzłów. Usunięcie głównego wierzchołka powinno być wykonane precyzyjnie, aby zminimalizować ryzyko zahamowania wzrostu lub osłabienia rośliny. Topowanie pozwala również na lepsze wykorzystanie światła, ponieważ bardziej równomierny rozkład pędów sprawia, że roślina jest mniej podatna na zacienienie.
FIM (Fuck I Missed)
FIM to technika, która wyewoluowała z topowania. Jej nazwa pochodzi od nieprecyzyjnego cięcia, które polega na usunięciu jedynie części wierzchołka, a nie całego pąka. Technika ta prowadzi do uzyskania większej liczby bocznych pędów niż tradycyjne topowanie, ponieważ roślina reaguje na mniej inwazyjne przycięcie poprzez rozwój kilku nowych pędów w miejscu jednego.
FIM jest uważany za bardziej zaawansowaną technikę HST, która wymaga doświadczenia i wyczucia. Choć jest mniej precyzyjna, może dać znakomite rezultaty w postaci zwiększenia liczby miejsc kwitnienia. Zabieg ten najlepiej przeprowadzać w fazie wegetatywnej, podobnie jak topowanie. Roślina musi mieć czas na regenerację przed wejściem w fazę kwitnienia.
Super Cropping
Super cropping to zaawansowana technika, która polega na delikatnym łamaniu łodyg rośliny w taki sposób, aby nie uszkodzić zewnętrznej struktury, ale wywołać stres wewnętrzny. Roślina, zmagając się z wewnętrznym uszkodzeniem, zaczyna wzmacniać swoją strukturę, co prowadzi do bardziej intensywnego wzrostu oraz produkcji większych i bardziej żywicznych kwiatostanów.
Super cropping jest często stosowany przez hodowców, którzy chcą kontrolować wysokość roślin, ale jednocześnie zwiększyć ich produktywność. Technika ta jest szczególnie przydatna w uprawach indoor, gdzie ograniczona przestrzeń wymaga od hodowców większej precyzji w zarządzaniu wzrostem roślin. Zabieg ten najlepiej przeprowadzać w fazie wegetatywnej, kiedy roślina jest jeszcze w stanie intensywnego wzrostu.
Choć lollipopping jest bardziej techniką przycinania niż HST, często jest łączony z innymi formami treningu, aby maksymalizować plony. Technika ta polega na usuwaniu dolnych partii rośliny, które nie otrzymują wystarczającej ilości światła, a ich rozwój jest zbyt wolny. W ten sposób roślina może skoncentrować swoją energię na rozwijaniu górnych, bardziej produktywnych partii, co pozwala na uzyskanie lepszej jakości plonów.
Korzyści płynące z HST
Zwiększona liczba kwiatostanów: Techniki takie jak topowanie i FIM stymulują roślinę do produkcji większej liczby pędów bocznych, co prowadzi do powstania większej liczby kwiatostanów. W rezultacie hodowcy mogą oczekiwać wyższych plonów, zarówno w kontekście ilościowym, jak i jakościowym.
Lepsze wykorzystanie światła: Dzięki równomiernemu rozłożeniu gałęzi, roślina lepiej wykorzystuje dostępne światło, co sprzyja bardziej efektywnej fotosyntezie. Zwiększony dostęp światła do wszystkich partii rośliny skutkuje zdrowszymi kwiatostanami i bardziej zrównoważonym wzrostem. To szczególnie istotne w uprawach indoor, gdzie ilość światła jest ograniczona.
Zwiększona jakość plonów: Dzięki skoncentrowaniu energii na najważniejszych partiach rośliny, techniki HST pozwalają na rozwój większych, bardziej żywicznych kwiatostanów. Zastosowanie super croppingu sprawia, że rośliny rozwijają kwiaty o wyższej zawartości kannabinoidów, co prowadzi do uzyskania bardziej aromatycznych i intensywnych plonów.
Kontrola wzrostu: Super cropping oraz topowanie pozwalają na kontrolowanie wysokości roślin, co jest szczególnie ważne w ograniczonej przestrzeni, np. w uprawach indoor. Dzięki HST można uzyskać bardziej kompaktowe rośliny o równomiernym wzroście, co ułatwia ich pielęgnację i optymalizuje wykorzystanie dostępnej przestrzeni.
Ryzyka związane z HST
Pomimo licznych korzyści, techniki HST niosą ze sobą również pewne ryzyko. Najważniejsze zagrożenia to:
Zahamowanie wzrostu: Zbyt intensywne stosowanie technik HST może prowadzić do zahamowania wzrostu rośliny. Nadmierny stres może sprawić, że roślina nie będzie w stanie efektywnie regenerować swoich tkanek, co wpłynie negatywnie na jej rozwój i ostateczne plony.
Złamania łodyg: Podczas super croppingu istnieje ryzyko, że łodyga zostanie uszkodzona na tyle, że roślina nie będzie w stanie się zregenerować. Złamania mogą prowadzić do całkowitej utraty pędu, co obniży wydajność rośliny.
Opóźnienie fazy kwitnienia: Zbyt intensywne stosowanie technik HST może opóźnić moment wejścia rośliny w fazę kwitnienia, co skróci czas, jaki roślina ma na rozwój kwiatostanów. W skrajnych przypadkach roślina może nie przejść w fazę kwitnienia w sposób optymalny, co wpłynie na jakość plonów.
Zastosowanie HST w uprawach indoor i outdoor
Techniki HST są niezwykle przydatne zarówno w uprawach indoor, jak i outdoor, choć w każdej z tych metod mają nieco inne zastosowanie. W uprawach indoor, gdzie przestrzeń jest ograniczona, techniki takie jak topowanie i super cropping pozwalają hodowcom na uzyskanie bardziej krzaczastych, kompaktowych roślin, które lepiej wykorzystują dostępną przestrzeń i światło. W przypadku upraw outdoor, HST może być stosowane do kontrolowania wysokości roślin, co jest szczególnie istotne, jeśli hodowca chce utrzymać rośliny na określonym poziomie wzrostu, aby uniknąć ich nadmiernej ekspozycji na warunki atmosferyczne lub w celach dyskrecji.
HST w uprawach indoor
W uprawach indoor, gdzie dostępna przestrzeń jest ograniczona, techniki HST pozwalają hodowcom kontrolować rozwój roślin w poziomie, a nie w pionie. Dzięki topowaniu rośliny rozwijają więcej bocznych pędów, co sprawia, że są bardziej krzaczaste. Zwiększona liczba bocznych gałęzi pozwala na lepsze rozprowadzenie światła do wszystkich partii rośliny, co jest kluczowe w uprawach pod lampami, gdzie dostęp do światła jest ograniczony. Super cropping z kolei umożliwia kontrolowanie wysokości roślin, co jest istotne, gdy rośliny mają tendencję do nadmiernego wyciągania się w górę w poszukiwaniu światła.
Zastosowanie HST w uprawach indoor pozwala również na optymalizację przestrzeni. Rośliny uprawiane w pomieszczeniach, gdzie przestrzeń jest ograniczona, mogą być prowadzone w sposób, który maksymalnie wykorzystuje dostępne miejsce. Zwiększona liczba bocznych pędów prowadzi do bardziej równomiernego rozkładu rośliny, co pozwala na lepsze zarządzanie przestrzenią w grow roomie.
HST w uprawach outdoor
W uprawach outdoor techniki HST są również niezwykle przydatne, szczególnie jeśli hodowca chce kontrolować wysokość roślin lub uzyskać bardziej rozłożystą strukturę, co pomaga w lepszym wykorzystaniu światła słonecznego. Super cropping, w którym łodygi są celowo zginane, pozwala na zwiększenie powierzchni eksponowanej na słońce, co skutkuje większą ilością energii dostępnej dla rośliny.
HST w uprawach outdoor pomaga również w zabezpieczaniu roślin przed czynnikami zewnętrznymi, takimi jak silne wiatry, które mogą uszkodzić wysokie i słabo rozwinięte rośliny. Przez stosowanie HST hodowcy mogą uzyskać bardziej krzaczaste, stabilne rośliny, które lepiej radzą sobie w trudnych warunkach atmosferycznych. Co więcej, w wielu przypadkach, niższe rośliny są bardziej dyskretne, co jest istotne w miejscach, gdzie uprawa konopi może przyciągnąć niepożądaną uwagę.
Zastosowanie HST w uprawie różnych odmian konopi
Różne odmiany konopi mogą reagować w różny sposób na techniki HST. Warto wiedzieć, że sativa i indica mogą wymagać różnych podejść do treningu. Sativa, ze względu na swoją naturalną tendencję do szybkiego wzrostu i dużej wysokości, często lepiej reaguje na techniki takie jak topowanie i super cropping. Dzięki tym metodom można kontrolować wysokość i rozkład gałęzi, co jest kluczowe w przypadku sativy uprawianej w pomieszczeniach. Z kolei indica, która rośnie niższa i bardziej krzaczasta, może lepiej reagować na techniki takie jak FIM, które pomagają stymulować rozwój bocznych pędów i zwiększać liczbę miejsc kwitnienia.
W przypadku upraw mieszanych, gdzie hodowca uprawia zarówno odmiany sativa, jak i indica, należy dostosować techniki HST do specyfiki każdej odmiany. Na przykład, sativa może wymagać bardziej agresywnego topowania, aby ograniczyć jej naturalną tendencję do rozrostu w pionie, podczas gdy indica może lepiej reagować na delikatniejsze techniki, które wspierają jej naturalny, krzaczasty wzrost.
Kiedy stosować techniki HST?
Techniki HST najlepiej stosować w fazie wegetatywnej, kiedy roślina intensywnie rośnie i jest w stanie szybko regenerować się po uszkodzeniach. W tym czasie rośliny konopi są najbardziej elastyczne i odporne na stres, co pozwala im na skuteczne przechodzenie przez proces regeneracji. W przypadku topowania i FIM, ważne jest, aby przeprowadzać zabiegi, zanim roślina wejdzie w fazę kwitnienia, ponieważ późniejsze uszkodzenia mogą zakłócić proces kwitnienia i obniżyć jakość plonów.
Super cropping można stosować zarówno w fazie wegetatywnej, jak i na wczesnym etapie kwitnienia, jednak najlepiej jest przeprowadzać ten zabieg na roślinach, które jeszcze nie weszły w zaawansowaną fazę kwitnienia. Zbyt późne wprowadzenie stresu może negatywnie wpłynąć na rozwój kwiatostanów i ograniczyć produkcję żywicy.
Optymalizacja uprawy za pomocą HST
Stosowanie technik HST pozwala na optymalizację uprawy konopi, zarówno pod względem ilości, jak i jakości plonów. Hodowcy, którzy skutecznie wprowadzają HST do swoich upraw, mogą uzyskać większe, bardziej aromatyczne kwiatostany o wyższej zawartości kannabinoidów. Techniki te pozwalają również na lepsze zarządzanie przestrzenią w grow roomie, co jest kluczowe dla hodowców zajmujących się uprawami indoor.
Dzięki HST możliwe jest również dostosowanie struktury rośliny do specyficznych warunków środowiskowych. W uprawach outdoor, gdzie rośliny są narażone na zmienne warunki atmosferyczne, techniki takie jak super cropping pozwalają na wzmocnienie struktury rośliny, co chroni ją przed uszkodzeniami spowodowanymi wiatrem czy deszczem.
High Stress Training (HST) to zaawansowana technika, która pozwala hodowcom konopi na maksymalizację plonów poprzez kontrolowane wywoływanie stresu u roślin. Stosowanie technik takich jak topowanie, FIM, super cropping i lollipopping pozwala na zwiększenie liczby kwiatostanów, poprawę jakości plonów oraz lepsze zarządzanie wzrostem roślin. Pomimo ryzyka związanego z nadmiernym stresem, HST może przynieść znakomite rezultaty, jeśli zostanie zastosowany w odpowiednim momencie i w sposób dostosowany do specyfiki rośliny.
Techniki HST są szczególnie skuteczne w uprawach indoor, gdzie hodowcy muszą optymalizować przestrzeń i zarządzać wzrostem roślin w kontrolowanych warunkach. W uprawach outdoor, HST pomaga w kontrolowaniu wysokości roślin oraz w zabezpieczaniu ich przed szkodliwymi warunkami atmosferycznymi. Dzięki odpowiedniemu stosowaniu tych technik, hodowcy mogą uzyskać większe, bardziej aromatyczne i bogate w kannabinoidy plony.
Bibliografia