Topping
1. Wprowadzenie do topping
Topping jest jedną z popularnych metod treningu roślin konopi, której celem jest zwiększenie wydajności uprawy oraz poprawienie jakości zbiorów. Technika ta polega na odcięciu górnej części głównego pędu rośliny, co prowadzi do rozgałęzienia się na wiele pędów bocznych, zwiększając ilość potencjalnych miejsc kwitnienia. Topping jest szczególnie ceniony przez hodowców indoor i outdoor, ponieważ pozwala lepiej kontrolować wzrost i poprawia rozkład światła na całej powierzchni rośliny.
Konopie są roślinami, które naturalnie dążą do wytworzenia jednego dominującego głównego pąka. Topping przerywa ten naturalny wzrost i zmusza roślinę do rozdzielenia energii między dwa lub więcej nowych wierzchołków. Dzięki temu konopie stają się bardziej krzaczaste, co sprzyja bardziej równomiernemu rozwojowi kwiatów.
2. Zasady i korzyści wynikające z topping
2.1 Zasady topping
Podstawowym celem topping jest zwiększenie liczby kolb kwiatowych poprzez zmianę naturalnego wzorca wzrostu rośliny. Kiedy roślina zostaje przycięta, jej zasoby energetyczne są rozdzielane pomiędzy pozostałe pędy, co prowadzi do tworzenia się większej liczby szczytów, niż miałoby to miejsce w przypadku niezmienionej rośliny.
2.2 Korzyści wynikające z topping
- Zwiększona ilość szczytów: Po topping roślina rozwija więcej pędów bocznych, które stają się głównymi punktami kwitnienia.
- Lepszy rozkład światła: Zwiększona liczba pędów oznacza bardziej równomierny rozkład liści i kwiatów, co pozwala na lepsze wykorzystanie światła w uprawach indoor.
- Kontrola wysokości: Topping pozwala na kontrolowanie wysokości roślin, co jest szczególnie ważne w przypadku upraw wewnętrznych, gdzie przestrzeń jest ograniczona.
- Większa stabilność rośliny: Dzięki bardziej krzaczastej budowie rośliny, struktura staje się stabilniejsza i lepiej wytrzymuje obciążenie ciężkimi pąkami.
2.3 Poprawa efektywności fotosyntezy
Rozkład światła na większej liczbie pędów i liści przyczynia się do bardziej efektywnej fotosyntezy. Większa powierzchnia liści umożliwia lepsze wykorzystanie dostępnej energii słonecznej, co prowadzi do zwiększenia biomasy rośliny i lepszej kondycji ogólnej.
3. Kiedy najlepiej zastosować topping
3.1 Faza wegetatywna
Topping najlepiej przeprowadzać w fazie wegetatywnej rośliny, gdy jest ona zdrowa i silnie rośnie. Najczęściej stosuje się go, gdy roślina ma od 4 do 6 węzłów, co oznacza, że system korzeniowy jest już wystarczająco rozwinięty, aby znieść stres związany z cięciem.
3.2 Wiek rośliny
Roślina powinna mieć przynajmniej 3–4 tygodnie, zanim podejmiemy decyzję o topping. Ważne jest, aby unikać topping roślin, które dopiero rozpoczęły wzrost, ponieważ mogą one nie mieć wystarczająco rozwiniętego systemu korzeniowego, co może prowadzić do zahamowania wzrostu.
3.3 Warunki środowiskowe
Należy unikać topping w warunkach stresu środowiskowego, takich jak wysoka temperatura, niedobór wody czy niewystarczające oświetlenie. Roślina powinna być w dobrym stanie zdrowotnym, a warunki środowiskowe powinny być stabilne, aby zminimalizować ryzyko powikłań po cięciu.
4. Technika wykonania topping krok po kroku
4.1 Narzędzia i przygotowanie
Do przeprowadzenia topping potrzebne będą ostre, zdezynfekowane nożyczki lub sekator. Dezynfekcja jest ważna, aby uniknąć wprowadzenia patogenów do ran rośliny.
4.2 Proces krok po kroku
- Wybór miejsca cięcia: Wybierz górny węzeł, który chcesz usunąć. Zazwyczaj zaleca się, aby był to co najmniej czwarty lub piąty węzeł.
- Cięcie: Utnij główny pęd tuż nad wybranym węzłem. Cięcie powinno być szybkie i precyzyjne, aby zminimalizować stres rośliny.
- Opieka po topping: Po wykonaniu topping należy szczególnie monitorować stan rośliny. Zapewnij jej odpowiednie światło, wilgotność oraz składniki odżywcze, aby wspomóc regenerację.
4.3 Częstość topping
W zależności od tempa wzrostu rośliny, topping można przeprowadzić więcej niż raz. Hodowcy często wykonują drugie cięcie, gdy nowe pędy osiągną odpowiednią wysokość, aby jeszcze bardziej zwiększyć liczbę kolb kwiatowych. Ważne jest jednak, aby nie przesadzić, ponieważ nadmierne cięcie może osłabić roślinę.
5. Topping a inne techniki treningowe
5.1 Topping a Fimming
Topping często porównuje się z techniką zwaną “fimming” (FIM – Fuck I Missed). W przypadku fimmingu usuwa się tylko część górnego pędu, co prowadzi do powstania większej liczby pędów bocznych (zazwyczaj cztery zamiast dwóch, jak przy topping). Obie techniki mają na celu rozkrzewienie rośliny, jednak fimming jest bardziej ryzykowny, ponieważ wymaga precyzyjnego cięcia.
5.2 Topping a Low Stress Training (LST)
Topping jest techniką zaliczającą się do “high stress training” (HST), czyli metod wywołujących duży stres u rośliny. W odróżnieniu od LST, gdzie roślina jest delikatnie wyginana i formowana bez usuwania części pędów, topping polega na fizycznym cięciu, co prowadzi do intensywniejszej reakcji rośliny.
5.3 Topping a Mainlining
Mainlining to bardziej zaawansowana technika, która łączy topping z LST, aby stworzyć równomiernie rozgałęzioną strukturę rośliny z wieloma głównymi kolbami. Mainlining wymaga większej ilości czasu i staranności, ale może przynieść bardzo dobre rezultaty w zakresie plonowania.
6. Potencjalne ryzyko i problemy
6.1 Przeciążenie rośliny
Topping, będąc techniką o dużym poziomie stresu, może spowodować przeciążenie rośliny, szczególnie jeśli zostanie wykonany na zbyt młodej roślinie lub w niewłaściwy sposób. W wyniku tego może dojść do zahamowania wzrostu, a nawet obumarcia.
6.2 Infekcje i urazy
Każde cięcie to otwarta rana, przez którą mogą przedostawać się patogeny, takie jak grzyby czy bakterie. Dlatego ważne jest używanie czystych, zdezynfekowanych narzędzi oraz zapewnienie roślinie optymalnych warunków do gojenia ran.
6.3 Niedobór składników odżywczych
Po topping roślina potrzebuje więcej składników odżywczych, aby zregenerować usunięte pędy i wspierać dalszy wzrost. Niewystarczające nawożenie może prowadzić do zahamowania wzrostu nowych pędów, co negatywnie wpłynie na ostateczny plon.
7. Wpływ topping na plonowanie i jakość kwiatów
Topping ma bezpośredni wpływ na plonowanie roślin konopi. W wyniku tej techniki uzyskujemy bardziej rozgałęzioną strukturę rośliny, co zwiększa liczbę kolb kwiatowych. Większa liczba szczytów oznacza, że każda część rośliny ma dostęp do większej ilości światła, co z kolei sprzyja równomiernemu rozwojowi pąków. Dzięki temu nie tylko zwiększa się całkowita masa plonu, ale również jakość kwiatów, ponieważ bardziej równomierne doświetlenie sprzyja równomiernemu rozwojowi trychomów i lepszej produkcji kannabinoidów.
7.1 Wielkość plonu
Choć topping zwiększa liczbę pędów, warto pamiętać, że nie zawsze przekłada się to na maksymalną wielkość plonu. Zamiast jednego dużego głównego pąka, roślina produkuje wiele mniejszych, co może sprawić, że całkowity plon będzie bardziej rozłożony. W praktyce jednak, przy odpowiednich warunkach oświetlenia i nawożenia, topping może znacznie zwiększyć ostateczną masę plonu.
7.2 Jakość kwiatów
Dzięki równomiernemu rozłożeniu światła, pąki rozwijają się bardziej jednolicie, co przekłada się na ich wyższą jakość. Większa liczba szczytów pozwala na lepsze wykorzystanie światła oraz lepszą cyrkulację powietrza, co redukuje ryzyko rozwoju pleśni.
8. Topping w uprawie indoor i outdoor
8.1 Topping w uprawie indoor
W uprawach indoor topping jest szczególnie przydatny ze względu na ograniczoną przestrzeń. Kontrolując wysokość roślin, hodowcy mogą zoptymalizować rozkład światła z lamp, co przekłada się na lepsze plony. Topping w warunkach indoor pomaga także w utrzymaniu roślin na jednakowej wysokości, co ułatwia zarządzanie światłem.
8.2 Topping w uprawie outdoor
W uprawach outdoor topping jest również popularny, ponieważ rośliny mają większą przestrzeń do rozwoju na szerokość. Rozgałęzienie rośliny pozwala na lepsze wykorzystanie naturalnego światła słonecznego i zwiększa odporność na wiatr. Dzięki bardziej krzaczastej budowie rośliny są także mniej narażone na złamania pod wpływem wiatru czy ciężaru kwiatów.
9. Różnice między topping a supercropping
Supercropping to inna technika “high stress training”, która polega na delikatnym łamaniu włókien wewnątrz łodyg bez ich całkowitego przecinania. Celem jest osłabienie struktury pędu, aby roślina mogła lepiej wykorzystać światło. W odróżnieniu od topping, supercropping nie usuwa części rośliny, a jedynie ją modyfikuje, co pozwala na zachowanie większej liczby liści wspierających fotosyntezę.
10. Praktyczne wskazówki dla początkujących hodowców
10.1 Rozpoczęcie od jednej rośliny
Jeśli jesteś początkującym hodowcą, warto rozpocząć trening od jednej rośliny, aby zrozumieć, jak reaguje ona na topping. Każda odmiana konopi może reagować inaczej, więc warto zdobyć doświadczenie przed przystąpieniem do masowego topping.
10.2 Obserwacja reakcji rośliny
Po topping należy regularnie monitorować roślinę pod kątem oznak stresu, takich jak więdnięcie, żółknięcie liści czy zahamowanie wzrostu. Szybka reakcja na problemy pozwala zminimalizować negatywne skutki.
10.3 Dostosowanie nawożenia
Pamiętaj, że topping zwiększa zapotrzebowanie rośliny na składniki odżywcze. Warto dostosować program nawożenia, aby dostarczyć roślinie niezbędnych mikro- i makroelementów, wspierając jej regenerację i dalszy wzrost.
11. Podsumowanie i wskazówki praktyczne
Topping jest skuteczną metodą zwiększania plonu i kontroli nad wzrostem roślin konopi. Kluczem do sukcesu jest odpowiednie przygotowanie oraz wiedza o tym, kiedy i jak przeprowadzać cięcie. Pamiętaj, aby zawsze używać zdezynfekowanych narzędzi i monitorować stan roślin po wykonaniu topping. Dzięki tej technice możesz nie tylko zwiększyć liczbę pędów, ale także poprawić ogólną jakość upraw.
Wskazówki praktyczne:
- Topping najlepiej wykonywać w fazie wegetatywnej, gdy roślina jest wystarczająco rozwinięta.
- Unikaj topping roślin, które wykazują oznaki stresu lub niedoborów, aby uniknąć zahamowania wzrostu.
- Zawsze dezynfekuj narzędzia przed cięciem, aby zminimalizować ryzyko infekcji.
- Monitoruj rośliny po topping i dostosuj nawożenie oraz warunki środowiskowe, aby wspierać regenerację.